STÓJKA

Stanie na rękach. Jeśli rozjerzeć się po sieci to wydaje się dość prostym ćwiczeniem. Dokładna analiza pokazuje, że większość to jednak zwykłe podróbki. Oczywiście większość „stójkowiczów” będzie broniło swojej wersji. Wprawdzie można nosić podrabiane perły czy kupować kosmetyki na ulicy i z dumą nosić je na sobie jednak odechciewa się tego gdy tylko dotknie się czy zasmakuje oryginału. Spójrzcie na wzorcową stójkę zawodowca czyli Pawła Patera, i to stójkę w piramidzie. Widziałem również jak Paweł stał na rękach na treningu pokazując nam jak to należy wykonywać.

Przede wszystkim całe ciało od stóp do głowy musi stanowić absolutną jedność jak jeden napięty mięsień, po drugie ramiona proste w łokciach, brzuch wciągnięty i oczywiście napięty, głowa schowana. Z profilu jedna linia. To jest standard, wzorzec.

Gdy więc widzicie kogoś stojącego na rękach w postawie wygietej, z ugiętymi ramionami i nogami to macie do czynienia z tzw. bananem a nie stójką, bez względu jak długo będzie w takiej pozycji „stał”.

Spójrzcie na naszą naukę stania na rękach, zapamiętajcie, że to jest luty 2014. Już wkrótce wrócimy do tematu, mam nadzieję, i pokażemy pozytywną różnice.

Najpierw Mateusz.

Celem ćwiczenia był przewrót w przód (popularny fikołek) ze stania na rękach.

Następny „student” ma za sobą parę lat. Jako dziecko ćwiczyłem akrobatykę, jako pacholę właściwie, miałem może 7 lat. W każdym razie duzo zapomniałem, właściwie prawie wszystko z wyjątkiem ogromnego poczucia satysfakcji gdy stoję na rękach jakiś czas. To motywuje mnie do tego, żeby przypomnieć sobie wszystkie techniczne szczegóły i znów móc stać na ręlach i na głowie (to poniżej).

Wprawdzie na początku znowu „banan” jednak dzięki korekcie jest lepiej, największy problem mam jednak z utrzymywaniem prostych w łokciach ramion, w pozostałych elementach jest coraz lepiej.

Zuzia staje na rękach z największą gracją, cała sylwetka jest prosta, jeszcze tylko trochę i złapie równowagę.